Hoogbewust*

Hoogbewust in plaats van hoogbegaafd

Om tot die grote hoogte te kunnen stijgen hebben zij een andere wijze van denken meegekregen en een ander bewustzijnsniveau. Een heel hoog bewustzijnsniveau. En dat maakt meer verschil dan de intelligentie waar tot op heden zo specifiek naar gekeken werd. Het hoge bewustzijnsniveau is de factor waar al het andere onder past. Eigenlijk zouden we dan ook kunnen spreken over hoogbewusten in plaats van over hoogbegaafden. Maar laten we het niet ingewikkelder maken dan het al is. Hoogbewust zijn is immers ook een gave, dus we zitten er niet echt naast met hoogbegaafdheid.
Hoogbegaafden zijn erg gevoelig voor alles wat er om hen heen gebeurt, ze pikken ontzettend veel signalen, feiten en interpretaties op, waardoor er nieuwe conclusies, nieuwe verbanden en nieuwe ontdekkingen kunnen ontstaan.
Hoe zij dat doen weten ze zelf meestal niet, en weet de wetenschap ook nog steeds niet. Hoogbegaafden ‘weten’ veel zonder dat ze precies kunnen aangeven waar ze het vandaan hebben of hoe het tot stand gekomen is. Ze kunnen meepraten over onderwerpen die ze niet echt bestudeerd hebben. Ze zijn zich er meestal niet van bewust dat zij dat anders doen dan anderen en dit zorgt in de meeste gevallen al op jonge leeftijd voor veel verwarring. Zij weten niet dát zij het anders doen dan anderen, en niemand legt ze uit wát ze anders doen.

Veel hoogbegaafden ervaren communicatieproblemen en worden gezien als ‘sociaal onhandig’. Wat men zich vaak niet realiseert is dat zij daar onder elkaar weinig last van hebben. De problemen ontstaan in interactie met niet-hoogbegaafden. Ze zijn zich meestal weinig bewust van het feit dat hun wijze van communiceren en sociaal gedrag niet aansluit bij dat van niet-hoogbegaafden, voor hen is het immers zo normaal. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen die hier geen of weinig last van hebben, maar de meerderheid van de hoogbegaafden worstelt hier wel in enige mate mee.

Bron: http://www.hoogbegaafdheid.net/hoogbegaafdheid-in-het-juiste-perspectief/waarom/