Dit artikel is geschreven door Esther-Marieke – hoogbegaafdheid.net
Waarom mag een kind niet sneller door het onderwijs heengaan? Wie heeft dat bedacht?
Waarom moet een kind met zijn eigen leeftijdsgenoten omgaan? Wie heeft dat bedacht?
Waarom mag een kind niet op 3 jarige leeftijd al leren lezen? Wie heeft dat bedacht?
Waarom moet een kind zijn leertempo aanpassen aan de rest van de klas? Wie heeft dat bedacht?
Waarom moet een kind leren wachten op anderen die langzamer zijn? Wie heeft dat bedacht?
Waarom is een kind een wijsneus als hij al op jonge leeftijd geïnteresseerd is in het ontstaan van de aarde en het heelal?
Waarom mag een kind niet trots zijn op zijn talenten?
Waarom wordt een kind beoordeelt op wat hij niet kan (de fouten tellen bij een proefwerk, dikke rode strepen op je blaadje, slechte cijfers op je rapport) in plaats van wat hij wel kan (je hebt 20 van de 30 woordjes goed vertaald, een dikke pluim!, fouten corrigeren kun je ook met groen en op het rapport aangeven wat je bereikt hebt is veel stimulerender)?
Enzovoort….enzovoort….
Op al deze vragen kunnen we maar moeilijk een werkelijk gefundeerd antwoord bedenken. De redenen waarom wij als volwassenen deze overtuigingen hebben, zijn meestal gebaseerd op oud materiaal, onbewuste angst voor het onbekende en op aangeleerde waarden en normen. De ideeën zijn vaak al decennia geleden ontstaan, op grond van wat ‘deskundigen’ van toen dachten. Als we nagaan dat scholen zoals wij ze nu kennen eigenlijk pas een jaar of honderd bestaan, wat niets is op het bestaan van de mensheid, hoe weten we dan zo zeker dat we het goed doen?
Vraag in deze nieuwe tijd is of wij nog willen leven naar deze oude opvattingen of dat wij gaan voor een optimale ontwikkeling van ieder individueel kind. Een kind dat een goed beeld van zijn eigen kunnen heeft, leert om te gaan met de wensen van de maatschappij vanuit zijn eigen zelfvertrouwen. Een kind dat een positief zelfbeeld heeft, zal heel wat toleranter zijn dan een kind dat nooit tot zijn recht is gekomen en zich het grootste deel van zijn jeugd niet gelukkig heeft gevoeld. Ook deze kinderen hebben een heel hoog bewustzijn en de impact van wat zij in hun jongste jaren leren is dus heel groot. Het bepaald voor een groot deel de rest van hun leven. Laat er niet mee sollen, neem je kind serieus en neem je verantwoordelijkheid als ouder. Ga op rustige, doordachte, liefdevolle wijze halen wat je kind nodig heeft. Een goed voorbeeld doet goed volgen.
Bron: http://www.hoogbegaafdheid.net/hoogbegaafdheid-in-het-juiste-perspectief/hoogbegaafdheid-bij-kinderen/
Beautiful Mind 