Dit artikel is geschreven door Esther-Marieke – hoogbegaafdheid.net
Steeds meer hulpverleners leren wel uit een boekje iets over meer- of hoogbegaafdheid, maar kunnen niet uit ervaring spreken, weten niet hoe het in het leven van alledag voelt om met meer- en hoogbegaafde kinderen om te gaan. Wees dus zorgvuldig in wie je kiest ter begeleiding van je kind.
De gespecialiseerde hulpverleners gaan er steeds meer toe over geen IQ-waarde vast te stellen maar een indicatie te geven en een leer- en leefadvies samen te stellen om te voorkomen dat er te hoge verwachtingen ontstaan en er eisen aan het kind gesteld worden die het niet kan waarmaken. En omdat het werkelijke IQ getal absoluut niet maatgevend is voor de manier waarop een kind zich ontwikkeld.
Er bestaat op dit moment geen IQ-test in Nederland die echt geschikt is om hoogbegaafdheid vast te stellen. De meest geschikte test naar mijn kennis en ervaring is de SON. Een non-verbale test zonder tijdsdruk van de A-categorie terwijl de WISC van de mindere B-categorie is. De SON wordt helaas maar door weinig testinstituten gebruikt. Hou in de gaten dat een testinstituut een commerciële organisatie is en belang heeft bij het afnemen van testen. Ook hier speelt geld dus een rol.
Ik ben geen voorstander van een kind in therapie, maar soms kan het nodig zijn enkele malen met een kind te spreken of spelletjes te doen om inzicht te krijgen in de problemen die spelen. Liever spreek ik met de ouders over manieren waarop de leefwereld van het kind gewijzigd kan worden. Vaak verandert het kind dan onbewust mee.
Gesprekstechnieken
Er is zeer weinig geschreven over gesprekstechnieken voor gesprekken met kinderen. Over gesprekstechnieken die handig zijn voor het spreken met meer- en hoogbegaafde kinderen is helemaal weinig bekend. Het is bittere noodzaak dóór te praten met deze kinderen als je het eerste antwoord hebt gehad, omdat zij gewend zijn “wenselijke” antwoorden te geven. Zij zijn ingesteld op de verwachtingen die anderen van hen hebben. Als ervaringsdeskundige ben ik mij bewust van het feit dat het nodig is om niet te stoppen als je normaal gesproken zou denken dat je antwoord hebt gekregen. Wees alert op de boodschappen die zij niet uitspreken of soms maar door een enkel woord geven. Het kind zelf kan erg geholpen worden door een proces van bewustwording en acceptatie van het anders zijn.
Wanneer ze voortdurend ‘ik weet het niet’ gebruiken dan vraag ik wat ze zouden antwoorden als ze het wel zouden weten. Of ik spreek af dat ze geen ‘ik weet het niet’ mogen zeggen maar steeds een andere manier moeten verzinnen, ook dan komen er op den duur toch werkelijke antwoorden omdat ze zichzelf tijd gunnen om er over na te denken.
Bron: http://www.hoogbegaafdheid.net/hoogbegaafdheid-in-het-juiste-perspectief/hoogbegaafdheid-bij-kinderen/
Beautiful Mind 